5.11.12

Αναζητώντας το ΄΄Νέο ALTER΄΄(Μέρος 1ο)

Μέρος 2ο

-Ποιον σταθμό να βάλω στο νούμερο 8;;

-Βάλε όποιον θες, ούτως ή άλλως δε βλέπω πια τηλεόραση.

    
  Ο παραπάνω διάλογος που είχα με φιλικό πρόσωπο αποτέλεσε το τελειωτικό χτύπημα στην αντίληψη που είχα για την ελληνική τηλεόραση.Η ‘μικρή οθόνη’ στη χώρα μας κατά γενική ομολογία υπολειτουργεί, τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο υπήρχαν ελπίδες για αναστήλωση της μέσα από ελπιδοφόρα προγράμματα όπως λαμπρά show
του τύπου Dancing with the Stars, Just the 2 of us, Chartshow Your Countdown, ελληνικές σειρές με αξιόλογους συντελεστές τόσο μπροστά από τις κάμερες όσο και πίσω(Τρίτος Νόμος,Πίσω στο Σπίτι, Το Αμάρτημα της Μητρός μου)  κι άλλα προγράμματα διάσπαρτα στο δάσος των πολλών ελληνικών τηλεοπτικών σταθμών που (ακόμη) υπάρχουν.
  
   Μεγαλωμένος στην εποχή όπου η ελληνική TV διένυε τον δικό της ΄΄Χρυσό Αιώνα΄΄, δηλαδή την εποχή που ορίζεται από τα τέλη της δεκαετίας του 90 και τελειώνει γύρω στα μέσα των 00’s οι απαιτήσεις μου για αυτήν είναι μεγάλες.Κι όσο κι αν προσπαθώ να αφαιρέσω τον συναισθηματισμό που με συνδέει με εκείνα τα χρόνια, εντούτοις συνεχίζω να διακρίνω σε εκείνη την περίοδο ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα πιο μεστό από το σημερινό, που δεν προσπαθεί να κάνει νούμερα μονο μέσω της προβολής μπικινιών και σάρκας.Όχι πως κάτι τέτοιο δε γινόταν πάντοτε, απλά τώρα είναι εμφανές πως αυτό αποτελεί πλέον αυτοσκοπό
      
    Τον καιρό εκείνο, η κρατική τηλεόραση είχε τρία κανάλια το καθένα με τον χαρακτήρα του,άλλα πάντα αποδίδοντας ποιοτικό πρόγραμμα. Προσπαθούσαν να συνδυάζουν το φρέσκο εγχώριο προϊόν με δοκιμασμένο και ελαφρύ ξένο.Ποιος δεν έχει νοσταλγήσει το θρυλικό ART Attack και τις αμέτρητες προσπάθειες να πετύχει αυτά τα καλλιτεχνικά δημιουργήματα, με κύριο συστατικό την αινιγματική και μυστηριώδη ‘υγρή κόλλα’;  Ποιος δεν ανέμενε τον συμπαθή Denis Pettiaux να πει το αξέχαστο “Attention-Prets?” στα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα, ώστε να υποστηρίξει τις προσπάθειες παιδιών μιας ακόμη πόλης της χώρας μας.Το εν λόγω πρόγραμμα αποτελεί μια ακόμη απόδειξη της διαφορετικότητας της εποχής, καθώς αποτελούσε μια εναλλακτική προσπάθεια της EBU στο να φέρει πιο κοντά τις χώρες της Ευρώπης, πέρα από το μουσικό πανηγύρι της  Eurovision.Κυρίως όμως ποιος δε θυμάται τα επίκαιρα ντοκιμαντέρ που έρχονται απευθείας από τα μεγαλύτερα ξένα δίκτυα όπως History Channel, BBC, Discovery Channel και πολλά άλλα;Ανιαρά ή μη, το ενδιαφέρον όλων μας κεντρίστηκε κάποια στιγμή από ένα περίεργο θέμα όπως ‘’Η ύπαρξη της αρχαίας Ατλαντίδας στη Σελήνη’’ κι άλλα παρεμφερή.Από την άλλη πλευρά, αναρίθμητες είναι και οι ελληνικές παραγωγές της ΕΡΤ ,για τη συγκεκριμένη περίοδο. Αρκετά προσεγμένες κι αυτές, πολλές μάλιστα αναγνωρισμένες κι από το εξωτερικό όπως για παράδειγμα το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα το οποίο έχει αποσπάσει βραβείο Πούλιντζερ. Τέλος μια άτυπη αλλά αναντικατάστατη αρμοδιότητα της κρατικής τηλεόρασης ήταν η πλήρης κάλυψη των σημαντικών αθλητικών γεγονότων είτε αυτό λεγόταν Μουντιάλ είτε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου.
    
       Τα πράγματα ήταν ακόμα πιο ανθηρά για τα ιδιωτικά κανάλια. Μετά το κομβικό έτος 1989 όπου γεννήθηκαν οι δύο “Αιώνιοι ” της ιδιωτικής τιβί, δηλαδή το Mega Channel και ο ANT1 σιγά σιγά άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους κι άλλοι σταθμοί: πρώτα  ΣΚΑΙ, SevenX ,New Channel και Telecity (το μετέπειτα Τηλεάστυ-ΑΡΤ), στη συνέχεια STAR και ΜακεδονίαTV, έπειτα Alter και η αλλαγή του ΣΚΑΙ σε Alpha κι εσχάτως ξανά…ΣΚΑΙ. Οι ιδιοκτήτες τους είχαν μεγάλη όρεξη  για επενδύσεις. Το χρήμα έρεε άφθονο έτσι ώστε το πρόγραμμα του σταθμού τους να μπορεί να ανταποκρίνεται σε όλα τα γούστα με εκπομπές,σειρές ,τηλεπαιχνίδια και διάφορα άλλα . Μπορούσες να βρεις κυριολεκτικά τα πάντα. Αγώνες της πρώτης Φάσης του Κυπέλλου Μπάσκετ στον ANT1 και παιχνίδια της Α1 Βόλεϋ στο New Channel. Άφθονα τηλεπαιχνίδια διαφόρων ειδών με συμμετέχοντες πολλές φορές τον…γείτονά σου. Ενημερωτικές εκπομπές που πραγματικά σου άνοιγαν παράθυρα στον κόσμο όπως οι ‘Εικόνες’ στον Alpha ή οι γευστικές αναζητήσεις του Ηλία Μαμαλάκη με το ‘Μπουκιά και Συχώριο’ στο Mega. Ξένες σειρές και ξένες ταινίες την ίδια χρονιά που προβάλλονται και στη χώρα παραγωγής τους αλλά και σε ώρα λογική  κι όχι ξεχασμένες ανάμεσα στα Telemarketing, τρία χρόνια μετά την πρώτη προβολή τους.Baywatch,The Beverly Hills, X-Files, Τα Φιλαράκια, Στην Εντατική είναι μερικές από τις σειρές με τους χαρακτήρες των οποίων ταυτιστήκαμε ταυτόχρονα ή έστω ελάχιστα ετεροχρονισμένα, με το αντίστοιχο ξένο κοινό τους. Όλοι πανηγύρισαν την επανασύνδεση της Ρέιτσελ με τον Ρος στο τελευταίο επεισόδιο από τα Φιλαράκια, αλλά το τέλος του Prison Break δεν τον γνωρίζουν πολλοί , μιας και ποτέ δε προβλήθηκε ο 4ος Κύκλος από ελεύθερο εθνικό δίκτυο.

     Η εκκίνηση λοιπόν της ιδιωτικής τηλεόρασης ήταν εκρηκτική.Έτσι δεν μπορούσε να μην έχει μια ραγδαία εξέλιξη η οποία στηρίχτηκε σε πρώτη βάση στις ελληνικές σειρές και τα ριάλιτι  και σε δεύτερη σε προγράμματα όπως αυτά της μεσημεριανής ζώνης ή της αντίστοιχης παιδικής, που στοχεύουν σε συγκεκριμένα target groups..Δίνοντας βάση σε αυτές τις πληροφορίες αλλά και  κάνοντας μια προσέγγιση στα πιο τεχνικά κομμάτια της τηλεόρασης, θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα, αν μπορεί να σταθεί η τηλεόραση ως ένα σύγχρονο μέσο στην εποχή μας, με βάση τα όσα παρατηρούμε σήμερα για αυτήν,και αν ναι πώς;
Όλα αυτά όμως στο επόμενο μέρος του αφιερώματος.
Μην το χάσετε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου